ಬೇಗುದಿ

ತಂಪಾಗಿದ್ದ ಮನದಲ್ಲಿ
ತಂಪೆರೆಯ ಬಂದವಳೇ
ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಿತ್ತು ಚೆಲುವೆ
ಮನದ ಹೂದೋಟದಲಿ
ಗುಲಾಬಿ ಅರಳಿಸುವಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿನೀಡಿ
ಮನದ ಅಂತರಗವ ನಿನ್ನಾಟಕೆ ಹೂಡಿ
ಹೋಗುವ ಇರಾದೆಯೇಕಿತ್ತು ಒಲವೆ

ಹೇಳದೆ ಹೋಗಿರುವೆ ನೀನಿಂದು
ತಿಳಿಸದೆ ಬಂದ ನೀನಂದು
ಕೇಳಿದೆನೇನು ನಾನು ಯಾರೆಂದು ಮನವೆ
ಚಿಂತೆಯ ಚಿತೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಯುತ್ತಿದ್ದವನಿಗೆ
ಶಾಂತಿಯ ಪನ್ನೀರಾದೆ
ಚಿತೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿರುವೆ ಎಂದಾಗಾ
ಚಿಂತೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಹಾಗೇಗೆ ಹೋದೆ
ವಿಷಾದದ ಬೇಗುದಿಯ ಆರಿಸಿಹೋಗಲಾರೆಯಾ ನಲ್ಲೆ ............